COP 26 | ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - IPCC

 

Καλοκαίρι ύστατης προειδοποίησης

Αυτό που κραυγάζουν οι κοινές εμπειρίες καταστροφής και πόνου ήρθε να επιβεβαιώσει με την ψυχρή γλώσσα της επιστήμης η έκθεση που δόθηκε την περασμένη Δευτέρα στη δημοσιότητα από τη Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). 

Υπογεγραμμένη από 234 κορυφαίους επιστήμονες, που προέρχονταν από 66 χώρες και στηρίχθηκαν σε 14.000 έρευνες συναδέλφων τους, η έκθεση αυτή χαρακτηρίστηκε από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ως «κόκκινος συναγερμός» για την ανθρωπότητα.

Τα καινούργια στοιχεία που κομίζει η νέα αξιολόγηση των ειδικών είναι πολλά και βαρύνουσας σημασίας. 

Πρώτα απ’ όλα, η IPCC προβλέπει ότι, ακόμη κι αν όλες οι χώρες τηρήσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν στην προηγούμενη παγκόσμια σύνοδο του Παρισιού, το 2015, η υπερθέρμανση του πλανήτη σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή θα υπερβεί το κρίσιμο κατώφλι του 1,5 βαθμού Κελσίου μέχρι το 2040, δηλαδή νωρίτερα από ό,τι περίμεναν μέχρι χθες.

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ, ΕΔΩ:

Παχιά λόγια, ισχνά έργα, καμένα δάση

Η πρόσφατη έκθεση του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή βεβαιώνει επιστημονικά αυτό που στη Μεσόγειο γνωρίζουμε βιωματικά: 

ένα όλο και πιο ζεστό κλίμα, που καθιστά τα ακραία καιρικά φαινόμενα πιο πιθανά. 

«Είναι σχεδόν βέβαιο», λέει η έκθεση, «ότι ακραία υψηλές θερμοκρασίες (συμπεριλαμβανομένων των καυσώνων) έχουν γίνει πιο συχνές και πιο έντονες στις πλείστες εδαφικές περιοχές (του πλανήτη) από τη δεκαετία του 1950 και μετά (…). 

Μερικές πρόσφατες από τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να συμβούν χωρίς την ανθρώπινη επιρροή στο κλιματικό σύστημα».

Ο κ. Χαρίδημος Τσούκας (www.htsoukas.com) είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ερευνητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Warwick.

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΡΘΡΟ, ΕΔΩ:

Τα οικονομικά μυστικά της κλιματικής αλλαγής

Η τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) είναι το τελευταίο παράθυρο δράσης της ανθρωπότητας, πριν η κατάσταση γίνει μη αντιστρεπτή. Ηδη, η παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 1,1 βαθμούς (1850-2020) και η σημερινή πορεία δείχνει προς αύξηση 3,5-4 βαθμούς στο τέλος του αιώνα.

Προκειμένου να παραμείνει η παγκόσμια θερμοκρασία κάτω των 2° C πρέπει οι εκπομπές διοξειδίου άνθρακα να μειώνονται κατά 6% κάθε χρόνο, ενώ για κάτω του 1,5° C η ετήσια μείωση πρέπει να είναι 9%-10%. Παρ’ όλα αυτά, σήμερα παγκόσμια λειτουργούν ή κατασκευάζονται πάνω από 5.600 εργοστάσια άνθρακα, με μέσο χρόνο ζωής 30-40 έτη.

Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, παγκόσμιου, κλιματικού Bretton Woods, κατά το ανάλογο της συμφωνίας πριν από 77 χρόνια των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ο καθηγητής Γιάννης Μανιάτης είναι πρώην υπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Η σύνοδος κορυφής για το κλίμα COP26 χαρακτηρίστηκε ως η «τελευταία ευκαιρία» που έχει η ανθρωπότητα για να σωθεί ο πλανήτης.

Η COP26 κατέληξε σε έναν παγκόσμιο συμβιβασμό που αντανακλά τη λεπτή ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων και των προσδοκιών των σχεδόν 200 εμπλεκόμενων κρατών.