ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΓΙΑ «ΕΥΗΜΕΡΙΑ!» ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΓΙΑ «ΕΥΗΜΕΡΙΑ!» ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Κουλτούρα, ονομάζουμε το σύνολο των εθνικών | ατομικών παραδόσεων μας, σχετικά με το πώς ενεργούμε | πώς αλληλοεπιδρούμε για ένα μεγάλο σκοπό, καθώς και ότι νέο προστίθεται από το σύγχρονο περιβάλλον πάνω μας και μας αλλάζει.

Πιο συγκεκριμένα: την εργασία που είναι η υψίστη υπόθεση στην ζωή του ανθρώπου, εκεί όπου κρίνεται καθημερινά από την κοινωνία (!) που τον περιβάλει.

Στην Αγγλική ορολογία ονομάζεται “Well-being!”, ή “welfare”, ή “prosperity”.

Στο σημερινό σημείωμα θα δούμε μαζί, τι είναι και από τι συνίσταται η "Ευημερία" του εργαζόμενου.

Θα δούμε τις πέντε συνιστώσες:

1. Αξίες της ζωής μας.

Οι αξίες της ζωής μας είναι καθαρά ατομικές και στηρίζονται στην ανατροφή μας, τους γονείς μας και τις παραδόσεις μας.

Όταν ερχόμαστε σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, αυτό, δεν αλλάζει τον πολιτισμό μας ούτε και τον χαρακτήρα μας. Αντίθετα μας καθιστά πιο σοφούς στο να ακούμε και να μιλάμε με ήρεμο τρόπο και ενσυναίσθηση.

Σοφία, είναι να δέχεσαι το ορθό | το δίκαιο και να απορρίπτεις το σαθρό, εκείνο που βλάπτει την ψυχή σου.

2. Διαχείριση του άγχους μας.

Ας μάθουμε ότι το άγχος μας, διαμορφώνεται από το ύψος των επιλογών μας, ή των στόχων μας, καθημερινά.

Άραγε, στοχεύουμε ξαφνικά (!) σε μια πιο άνετη ζωή;

Ονειρευόμαστε ακριβά αυτοκίνητα;

Μήπως εκθέτουμε, πολύ εύκολα, τον εαυτό μας σε νέα δάνεια για κατανάλωση αναψυχής;

Έχουμε καταλάβει την έννοια του ταπεινού ανθρώπου, στο πνεύμα;

Θα θέλαμε να γίνουμε πιο ταπεινοί στην φρόνηση | στην στάση μας απέναντι στα δικαιώματα των άλλων (!) δίπλα μας;

3. Έξυπνη οργάνωση της εργασίας μας.

Σίγουρα, μέσα από ζωντανά σεμινάρια και την ασύγχρονη εκπαίδευση μαθαίνουμε να εργαζόμαστε με νέο τρόπο, ή με νέα εργαλεία.

Τα νέα εργαλεία χρειάζονται και καινοτομία στην οργάνωση και πρόβλεψη των αναγκών μας.

Άραγε εργαζόμαστε με κανόνες Διαχείρισης Έργου;

Έχουμε, άραγε, περάσει από σεμινάριο Διαχείρισης Έργου;

Έχουμε σκεφτεί, ατομικά, πώς θα φτάσουμε σε μια τετραήμερη εβδομάδα εργασίας, προς όφελος της οικογένειας μας;

4. Μιλάμε με συναδέλφους και φίλους μας.

Η ευημερία μας, περνάει μέσα από την ευημερία των διπλανών μας.

Η ευημερία δεν είναι ο προορισμός, αλλά ο στενός δρόμος μέσα από τις καλές συνεργασίες με συναδέλφους ή απλούς ανθρώπους με κοινή λογική.

Πάντα, σχεδόν, μια καλή σχέση έρχεται μέσα από μια σύγκρουση, με συνεργάτες.

Προσοχή, όμως, από άφρονες, ή ηλίθιους ανθρώπους. Γρήγορα απομακρυνόμαστε από δαύτους.

5. Ακούμε τους παθόντες γνωστούς μας.

Κάθε άνθρωπος που συμμερίζεται με μας και με ακρίβεια, τα συμβάντα της ζωής του, μάλιστα τα αρνητικά, είναι ένας σοφός άνθρωπος που τον ακούμε προσεκτικά, έτσι ώστε να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη στη ζωή μας.

Αγαπάμε να ακούμε μάλλον (!) παρά να μιλάμε και αυτό το κάνουμε κανόνα / στόχο, στη ζωή μας.